-
1 elimo
1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.————————2. ē-līmo, (āvī), ātum, āre (ex u. limus), vom Schmutze reinigen, putzen, dentes, putzen, Tert. de paenit. 11. – übtr., ubi (anima) meruerit contagione vitiorum penitus elimata purgari, Macr. somn. Scip. 1, 12, 17. -
2 elimo
I ē-līmo, āvī, ātum, āre1)а) опиливать, отшлифовыватьelimata scobis PM — опилки2) разрабатывать, тщательно обрабатывать, отделывать ( Aeneĭda AG)e. aliquid ad tenue C — разработать что-л. до тонкостей (во всех частностях)3) опиливанием убавлять, перен. ослаблять ( vires CA)II ē-līmo, —, —, āre [ limus II ]чистить ( dentes Tert); очищать ( animam contagione vitiorum Macr) -
3 elimo [1]
1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.
-
4 elimatius
ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,I.Prop.:II.elimata scobis,
filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—Transf., to polish.A. B.To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:III.animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,
id. 17, 10, 7.—To lessen, diminish:vires,
Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:disputatio elimatissima,
Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8. -
5 elimatus
ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,I.Prop.:II.elimata scobis,
filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—Transf., to polish.A. B.To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:III.animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,
id. 17, 10, 7.—To lessen, diminish:vires,
Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:disputatio elimatissima,
Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8. -
6 elimo
ē-līmo, āvi, ātum, 1, v. a., to file up, viz.,I.Prop.:II.elimata scobis,
filings, Plin. 34, 18, 50, § 170.—Transf., to polish.A. B.To elaborate, cultivate; to finish, perfect: scholion aliquod, Att. ap. Cic. Att. 16, 7, 3; cf. Quint. 2, 7, 5:III.animum, Aug. contra Acad. 2, 7: elimati, i. q. eruditi, Gell. praef. § 19: Aeneida,
id. 17, 10, 7.—To lessen, diminish:vires,
Cael. Aur. Tard. 2, 14, 217.—Hence, ēlī-mātus, a, um, P. a., elaborate; only sup.:disputatio elimatissima,
Aug. Cont. Jul. 5, 17.— Adv.; only comp.: ēlīmātĭus, more elaborately, more exactly, Ambros. Hexaëm. 6, 8.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский